Το πρωινό που «πάγωσε» η Ζάκυνθος

Mια διαφορετική ημέρα είναι η 25η Δεκεμβρίου για τους γνώστες της ζακυνθινής κοινωνίας και του ζακυνθινού ποδοσφαίρου. Μια ημέρα που ένα παιδί ταξίδεψε για πάντα σε άλλες γειτονιές. Εκεί ψηλά μα κοιτάζει, παίζοντας μπάλα σε διαφορετικά γήπεδα.

Ήταν η 25η Δεκεμβρίου 2011, τότε εκείνο το πρωινό ο μεγάλος αυτός ποδοσφαιριστής του ΑΠΣ ΖΑΚΥΝΘΟΣ δεν μπόρεσε να «τριπλάρει» την μοίρα αφήνοντας την τελευταία του πνοή, εκεί σε μια ευθεία του Αγγερικού. Εκείνο το πρωινό που πάγωσε όλη η Ζάκυνθος, εκείνο το πρωινό που για πάντα έχει μείνει στη μνήμη μας και θα μας σημαδεύει.

Από εκείνο το πρωινό στο παλιό Νοσοκομείο έως τις δραματικές ώρες στην εκκλησία του Βασιλικού όπου τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία όλη η Ζάκυνθος θρήνησε τον “κοντό” Αυτές οι ημέρες, ήταν γραφτό να συνυφαστούν άρρηκτα με την ίδια μας τη ζωή, και κάθε τέτοιες ημέρες το μυαλό όλων είναι στον ουρανό…

10 Χρόνια είναι πλέον μακριά μας ο «κοντός». Πέρασε ο καιρός άλλαξαν οι εποχές, άλλαξαν οι άνθρωποι. Μόνο αυτό που δεν άλλαξε είναι η θέση που έχει για πάντα στην καρδιά μας ο ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ. Ο ψηλότερος κοντός του ζακυνθινού ποδοσφαίρου σαν φυσική παρουσία δεν είναι κοντά μας. Είναι όμως για πάντα εδώ, να μας θυμίζει όμορφες στιγμές που ζήσαμε, να μας θυμίζει ότι μόνο η αγάπη είναι αυτή που θα πρέπει να μας ενώνει. Γιατί ο ίδιος άφησε το δικό του “στίγμα” για σε όλους εμάς που τον ζήσαμε από κοντά.

Καλό θα είναι η διοίκηση της ομάδας του ΑΠΣ Ζάκυνθος σε μια ένδειξη σεβασμού να κάνει μια σεμνή εκδήλωση να αποσύρει την φανέλα με το Νο 10. Ο Χαριάτης δεν έφυγε πλήρης ημέρων, έφυγε με διαφορετικά σοκάροντας τους πάντες όντας παίκτης της ομάδας και φορώντας το Νο 10 στην πλάτη τιμώντας την κυανοκίτρινη ομάδα. Το Νο 10, 10 χρόνια μακριά μας. Αιωνία του η μνήμη.

Πηγή:ioniansports