Θύελλα Ραφήνας: Αναζητώντας τον εργολάβο!

Όταν πέρυσι τον Απρίλιο (ναι καλά διαβάσατε) ΠΕΡΥΣΙ τον ΑΠΡΙΛΙΟ έκλεισε το Δημοτικό γήπεδο Ραφήνας, για να αλλαχθεί ο φθαρμένος και επικίνδυνος για τους αθλητές παλιός χλοοτάπητας, κανείς δεν φανταζόταν ότι σήμερα 7 μήνες μετά δεν θα είχε παραδοθεί.

Μετά τις αστοχίες της κατασκευής του και πριν 5 βδομάδες το Δ.Σ. του συλλόγου μας, ζήτησε και είχε συνάντηση με τον Δήμαρχο κ. Ευάγγελο Μπουρνού για του τονίσουμε τα προβλήματα που έχουμε με την έλλειψη του γηπέδου. Ο Δήμαρχος γνώριζε και καταλάβαινε και ενώπιον μας επικοινώνησε με τον εργολάβο, σε «ανοικτή» ακρόαση μάλιστα, και είχαμε την διαβεβαίωση του ίδιου, ότι σε τρείς εβδομάδες, καιρού επιτρέποντος, θα παρέδιδε το γήπεδο.

Δυστυχώς όμως παρά τον καλό καιρό, έχουν περάσει επιπλέον δύο εβδομάδες από όσες ζήτησε και όχι μόνο δεν έχει παραδοθεί, αλλά έχει «τελματώσει» στην φάση της επίστρωσης του χωμάτινου υποστρώματος και δεν εμφανίζεται καν συνεργείο.

Θέλουμε δημόσια λοιπόν να ζητήσουμε από όλους τους φορείς, Δήμαρχο , Αντιδημάρχους, Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας, Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου, μέσα μαζικής ενημέρωσης του τόπου μας, αθλητικούς και μη συλλόγους, απλούς πολίτες, φίλαθλους να αναδείξουν το πρόβλημα και να σταθούν αρωγοί στην ολοκλήρωση του πολυπόθητου γηπέδου πιέζοντας τους υπεύθυνους. Ο σκοπός μας δεν είναι να μοιράσουμε ευθύνες αλλά να ελαφρύνουμε την καθημερινότητα της άθλησης 200 παιδιών και της ανδρικής μας ομάδας στην Γ’ Εθνική.

Ρόλος μας είναι να μεριμνούμε όπως όλοι οι μαθητές των τριών ποδοσφαιρικών συλλόγων της πόλης μας να μην αναγκάζονται να προπονούνται στις 11 και πλέον το βράδυ, ιδιαίτερα μαθητές της Β’ και Γ’ Λυκείου, καθώς επίσης να μη «στοιβάζονται» 40 και πλέον παιδιά με δύο και τρείς προπονητές, σε ένα γήπεδο, για να προπονηθούν στο αγαπημένο τους άθλημα.

Αγωνία μας είναι σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι να παρακαλάμε όμορους Δήμους για την παραχώρηση των γηπέδων τους με άδεια λειτουργίας, που είναι υποχρεωτικά για αγώνες της Γ’ Εθνικής και βάρος μας δυσβάσταχτο να έχουμε τεράστια οικονομική ζημία αφού δεν είναι το ίδιο ο φίλαθλος να φύγει από την συνήθεια του γηπέδου της πόλης του και να τρέχει αλλού, αλλά και το ίδιο το κόστος για την χρησιμοποίησή τους.

Ο κόπος μας είναι δεδομένος μεν και ιδιοτελής, αλλά διπλάσιος δε αφού ο αγώνας να τρέχουμε κουβαλώντας το αθλητικό υλικό και ο χρόνος που λείπουμε από τα σπίτια μας είναι διπλάσιος από πριν.

Οι συνέπειες στην αγωνιστική μας παρουσία καταλυτική, αφού το γήπεδο μας ήταν το όπλο και το σπίτι μας και μας λείπει τρομερά, συνέπεια του οποίου να έχουμε συγκομιδή 13 βαθμών εκτός έδρας και μόλις 2 «εντός».

Ευχόμαστε τουλάχιστον να παραδοθεί και να επιστρέψουμε με την αρχή του Νέου Έτους, αφού πλέον δεν έχουμε άλλες αντοχές και ζητάμε από όλους στήριξη και από τον εργολάβο επιτέλους ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ.

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ