ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Πέρασαν κιόλας 55 ολόκληρα χρόνια γεμάτα επιτυχίες αλλά και στιγμές λύπης και ταπείνωσης… ακόμη και φόβου για το την ύπαρξή του.
Ο ΑΟ Τρίκαλα όμως κατάφερε να ξεπεράσει τα όποια εμπόδια βγήκαν στον δρόμο του, επένδυσε πάνω στις επιτυχίες και το διαχρονικό όνομά του και πλέον σήμερα στις 10 Ιουλίου του 2018 θα «φυσήξει» 55 κεράκια στην τούρτα του.
Πριν τη συγχώνευση
Έως και το 1963 η πόλη ήταν μοιρασμένη ποδοσφαιρικά μεταξύ των δύο ομάδων που κυριαρχούσαν, του ΑΟ «Ο Αχιλλεύς» και της ΑΕ Τρικάλων. Ο πρώτος αποτελούσε μία από τις παλαιότερες στην ευρύτερη περιοχή, έχοντας ιδρυθεί το 1923, αλλά στη διάρκεια των ετών είχε υποστεί διάφορες μετονομασίες και συγχωνεύσεις. Θεωρούταν ότι αντιπροσώπευε την άρχουσα τάξη της πόλης και βασικό του χρώμα ήταν το μπλε. Αντίθετα, κόκκινα φορούσε η ΑΕΤ που υποστηριζόταν κυρίως από τις λαϊκότερες τάξεις και η οποία είχε επίσης συγχωνευτεί με άλλα σωματεία έπειτα από την ίδρυσή της το 1947.
Η αντιπαλότητά τους κατά την αγωνιστική περίοδο 1962-63 που αμφότερες μετείχαν στη Β΄ Εθνική, είχε ως συνέπεια την κατάληψη της 2ης και 4ης θέσης και την απώλεια τόσο του πρωταθλήματος για την ΑΕ Τρικάλων στην ισοβαθμία από τον Εδεσσαϊκό, όσο και βασικότερα της ευκαιρίας σε κάποια από τις δύο να διεκδικήσει την άνοδο στην ανώτατη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου μέσω αγώνων μπαράζ.
Η ίδρυση της νέας ομάδας
Το συγκεκριμένο γεγονός υποχρέωσε τα μέλη των δύο συλλόγων, κατόπιν έντονων πιέσεων τόσο της τοπικής φίλαθλης κοινωνίας, όσο και των ίδιων των παικτών, να ξεπεράσουν οποιεσδήποτε αντιρρήσεις του παρελθόντος και να προχωρήσουν στη συγχώνευση. Στις 10 Ιουλίου 1963 ιδρύθηκε ο ΑΟ Τρίκαλα με φανέλα κόκκινη-μπλε και έμβλημα δύο ενωμένους κύκλους ανάλογων χρωματισμών. Τη νέα ομάδα στελέχωσαν οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές των προηγούμενων, ενώ οι υπόλοιποι εντάχθηκαν στη Δήμητρα Τρικάλων που δημιουργήθηκε για το σκοπό αυτό.
Η ΑΕ Τρικάλων επανιδρύθηκε αργότερα και έφτασε να μετάσχει μέχρι και την 4η κατηγορία (ερχόμενη μάλιστα αντιμέτωπη τόσο με τον ΑΟΤ, όσο και με τη Δήμητρα), πριν επανέλθει στα πρωταθλήματα πλέον της τοπικής ΕΠΣ.
Διαχρονική Πορεία
Επιτυγχάνοντας την άνοδο κατά το πρώτο κιόλας έτος της ύπαρξής του, ο ΑΟ Τρίκαλα αγωνίστηκε στην Α’ Εθνική για 6 συνολικά περιόδους μέσα σε 10 χρόνια. Ακολούθως σταθεροποιήθηκε επί ένα ίδιο διάστημα στη Β’ κατηγορία, πριν αρχίσει να εναλλάσσεται μεταξύ αυτής και της Γ’. Νέα ανοδική πορεία από το 1994, οδήγησε στον τίτλο του πρωταθλητή της Β’ Εθνικής (για 4η φορά) το 1999 και την επιστροφή στα «μεγάλα σαλόνια» έπειτα από μία 26ετία.
Διαδοχικοί υποβιβασμοί, εντούτοις, τον οδήγησαν το 2003 στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα (Δ’ κατηγορία), γεγονός πρωτόγνωρο στη 40χρονη έως τότε ιστορία του. Προβιβάστηκε στη Γ’ Εθνική το 2009 (ως πρωταθλητής του 4ου Ομίλου) και την επόμενη περίοδο 2009-10 κατέλαβε, αν και νεοφώτιστος, τη 2η θέση στο Βόρειο Όμιλο. Απέκτησε έτσι το δικαίωμα να διεκδικήσει σε αγώνα μπαράζ μία δεύτερη συνεχόμενη άνοδο, την οποία και πέτυχε με το 2-0 επί του Βύζαντα Μεγάρων στο στάδιο της Νέας Σμύρνης παρουσία 5.000 περίπου Τρικαλινών φιλάθλων.
Την 4η θέση κατά την κανονική περίοδο της Β’ κατηγορίας (Football League) 2010-11, ακολούθησε η εκ των υστέρων αποβολή από το πρωτάθλημα λόγω της κατάθεσης για συμμετοχή σε αυτό (καλοκαίρι 2010) πλαστής εγγυητικής επιστολής στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού ΕΕΑ από τη διοίκηση του Βαγγέλη Πλεξίδα. Το γεγονός είχε ως συνέπεια, αντί για τη διεκδίκηση μέσω των πλέι οφ ανόδου μίας θέσης στην Α’ Εθνική (μετά 11ετία), ο σύλλογος να τιμωρηθεί με υποβιβασμό στη Δ’ εθνική κατηγορία. Οικονομικά προβλήματα τελικά, δεν επέτρεψαν στον ΑΟΤ να λάβει μέρος στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα 2011-12, ούτε στην Α’ κατηγορία της ΕΠΣ Τρικάλων, ενώ και το 2012 δεν δήλωσε συμμετοχή στο τρίτο και κατώτατο επίπεδό της, όπου είχε αυτοδίκαια καταπέσει εξαιτίας της αγωνιστικής αδράνειας.
2013: Επαναδραστηριοποίηση και συγχώνευση
Αποτέλεσμα της σχεδόν διετούς αδρανοποίησης του ΑΟ Τρίκαλα, ήταν να διατρέξει σοβαρό κίνδυνο διαγραφής του από το μητρώο συλλόγων της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ), εάν επί τρίτη συνεχή περίοδο δεν παρουσίαζε αγωνιστική δράση. Χάρις την κινητοποίηση των οργανωμένων οπαδών του, των Σακαφλιάδων, παλαίμαχων παικτών και απλών φιλάθλων της πόλης, αρχικά διορίστηκε διοίκηση Πρωτοδικείου και έπειτα εκλέχθηκε διοίκηση μελών του σωματείου, η οποία ανέλαβε το δύσκολο έργο παλινόρθωσης του ΑΟΤ εν μέσω των εξαιρετικά δυσμενών οικονομικών συγκυριών για τη χώρα.
Ο ΑΟΤ εντάχθηκε στην Α1 κατηγορία (2η ιεραρχικά) της ΕΠΣ Τρικάλων και αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του σε επίπεδο ποδοσφαίρου νομού (τοπικό), ακριβώς τη χρονιά συμπλήρωσης μισού αιώνα ζωής και επιτυχημένης πορείας στα εθνικά πρωταθλήματα.
Παράλληλα, την ίδια περίοδο μετείχε στο πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής μία ομάδα με παρόμοια ονομασία, έμβλημα και χρώματα, ο Α.Ο. Τρίκαλα 1963, η οποία προέκυψε από τη μετονομασία του συλλόγου «Α.Σ. Τρίκαλα 2011» χωρίς να υπάρξει ποτέ καμία γενική συνέλευση των μελών του ΑΟΤ που να δίνει το δικαίωμα αυτό. Εν μέσω πολλών αντιδράσεων από μέλη και φιλάθλους του ΑΟΤ, σε συνδυασμό με τη χαμηλή προσέλευση στο γήπεδο, ο πρόεδρος του Α.Ο. Τρίκαλα 1963 που εν τέλει μέσω δικαστικών αγώνων «έχασε» και το όνομα, αποφάσισε να μη λάβει μέρος η ομάδα στο πρωτάθλημα της επόμενης περιόδου.
Τον Ιούλιο του 2014 και μετά την κατάκτηση της πρώτης θέσης του Β’ ομίλου στην Α1 κατηγορία ΕΠΣ Τρικάλων, ο ΑΟΤ με απόφαση της Γενικής του Συνέλευσης συγχωνεύθηκε με τον ΑΟ Φλαμουλίου Τρικάλων, πρωταθλητή της Α΄ κατηγορίας ΕΠΣΤ ο οποίος είχε μόλις πετύχει την άνοδό του στη Γ’ Εθνική μέσω του ειδικού ερασιτεχνικού πρωταθλήματος 2014. Ως ΑΦΜ του νέου σωματείου παρέμεινε αυτό των «μπλε», ωστόσο χρώματα, διακριτικά, σήμα και ύμνος επιλέχθηκαν εκείνα του ΑΟ Τρίκαλα. Βασικός χρηματοδότης της προσπάθειας αναγέννησης του συλλόγου ήταν ο Χάρης Κουτσούρης. Για την αγωνιστική περίοδο 2014-15 ο ΑΟΤ συμμετείχε εκ νέου στη Γ’ κατηγορία, ερασιτεχνική (από το καλοκαίρι του 2013 κατόπιν της αναδιάρθρωσης των ποδοσφαιρικών κατηγοριών) και κατάφερε, με τη βοήθεια από τα μέσα της σεζόν και μετά του ΔΣ του ερασιτέχνη, να κερδίσει το πρωτάθλημα και μαζί με αυτό την άνοδό του στη Football League.
Η έλευση Γιαλιά
Λίγο πριν την έναρξη της σεζόν στη Football League ο Χάρης Κουτσούρης δήλωσε αδυναμία να τρέξει την ομάδα η οποία κινδύνεψε ακόμη και με αφανισμό καθώς κανείς δεν υπήρχε για να επωμιστεί το οικονομικό βάρος της κατηγορίας. Τότε εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο μεγαλομέτοχος του Πανελευσινιακού Χρήστος Γιαλιάς ο οποίος, με πρόεδρο τον γιο του Γιώργο, αποφάσισε να αφήσει την ομάδα της Ελευσίνας και να αναλάβει τον ΑΟΤ.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε στο στάδιο λίφτινγκ και αγωνιστικά οι «κυανέρυθροι» ολοκλήρωσαν τη σεζόν στην 3η θέση της βαθμολογίας.
Η επόμενη χρονιά, παρά την αισιοδοξία για την επίτευξη του στόχου της ανόδου πήγε χειρότερα. Η ομάδα έμεινε από νωρίς πίσω στην βαθμολογία, αποκτήθηκαν μια καραβιά παίκτες και ποτέ το ροστερ δεν έδεσε. Αποτέλεσμα… η αποχώρηση του μεγαλομετόχου από την ΠΑΕ και η αρχή για την ενασχόληση του Δημήτρη Μπαταγιάννη με τα κοινά.
Πρώτη σεζόν με πρόεδρο τον Ανδρέα Μπέκιο περυσι… με τα αποτελέσματα να είναι γνωστά. Καλά ονόματα, μεγάλη αισιοδοξία αλλα οι ανεξήγητα μερικές φορές πολλοί τραυματισμοι, οι ατυχίες και ειδικά η έλευση του Θωμά Γράφα στον παγκο, μετέτρεψαν τον ΑΟΤ σε ομάδα μεσαίας κλάσης, δίνοντας καθε λογής δικαίωμα σε αντιπάλους.
Φέτος η χρονιά ξεκινά με αλλαγές στον παγκο, στο ροστερ, στην διάθεση όλων… με την ελπίδα η ομάδα επιτέλους να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια.
Πηγή: GoalTrikala
