Super League 2: Το κεφάλαιο Απόλλων Λάρισας για τον Ραφίκ Τζιμπούρ

Super League 2: Ποιος είναι ο ρόλος του στον Απόλλωνα Λάρισας – Ποιους παίκτες παγκόσμιας κλάσης είχε προτείνει σε ελληνικές ομάδες

Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παρέθεσε ο Ραφίκ Τζιμπούρ, όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη νέα σελίδα της καριέρας του ως μάνατζερ ποδοσφαιριστών αλλά και ως τεχνικός διευθυντής στον Απόλλωνα Λάρισας.

Ποιος είναι ο ρόλος σου στον Απόλλωνα Λάρισας;

«Ο πρόεδρος, γνωρίζοντας την προσωπικότητά μου και το δίκτυο των ανθρώπων με τους οποίους είμαι σε επαφή, μου ζήτησε να τον βοηθήσω και να μάθω και εγώ καλύτερα τη δουλειά του τεχνικού διευθυντή. Θέλω να μάθω αυτή τη δουλειά σε βάθος. Το δίκτυο μου έχει παίκτες στην Αφρική, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία…

Μπορώ να φέρω παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά στη Β’ Εθνική και από εκεί να πάνε στην Super League. Όμως κι εγώ πρέπει πρώτα απ’ όλα να κατανοήσω κάποια πράγματα. Ήδη κάποιοι παίκτες μου έχουν δείξει την αξία τους και έχω στα χέρια μου πρoτάσεις γι’ αυτούς».

Υπάρχουν παίκτες που πρότεινες στις ελληνικές ομάδες, οι οποίες δεν ασχολήθηκαν και τώρα αυτές οι επιλογές σου είναι απλησίαστες για τα ελληνικά δεδομένα;

«Έχω προτείνει νεαρούς ποδοσφαιριστές στις ελληνικές ομάδες, όταν ακόμα ήταν φθηνοί και δεν τους ήξερε σχεδόν κανένας. Ο Ατάλ της Νις για παράδειγμα, ο οποίος πλέον έχει χρηματιστηριακή αξία 15.000.000 ευρώ. Επίσης τον Μπενσεμπαϊνί, τον οποίο αγόρασε η Γκλάντμπαχ από τη Ρεν αντί 8.000.000 ευρώ. Τον επιθετικό Νταβίντ Ντάτρο Φοφανά που παίζει πια στη Μόλντε, τον Μπραϊμί. Πίστευα ότι αυτοί οι παίκτες θα μπορέσουν να κάνουν καριέρα στην Ελλάδα και μετά να πουληθούν ακριβά.

Έχουμε καλές διασυνδέσεις όμως και μπορούμε να προετοιμάσουμε το μέλλον. Μιλάμε με Παρί, Μπορντό, Μονακό, Ναντ, Ίντερ, Σεβίλλη. Εγώ θέλω να βοηθήσω το ελληνικό ποδόσφαιρο και το ελληνικό marketing. Θα μπορούσα να ζήσω στο Παρίσι ή αλλού, αλλά μου αρέσει η Ελλάδα, την αγάπησα και μένω εδώ. Υπηρέτησα τις μεγάλες ομάδες ως ποδοσφαιριστής και νιώθω τώρα πως μπορώ να υποστηρίξω το πρότζεκτ του τεχνικού διευθυντή σε αυτές».

Σου αρέσει περισσότερο το πόστο του τεχνικού διευθυντή ή απλά του μάνατζερ ποδοσφαιριστών;

«Όταν είσαι τεχνικός διευθυντής είσαι υπεύθυνος και για την επιτυχία της ομάδας, αλλά και για την αποτυχία της. Όταν είσαι μάνατζερ, ας πούμε τα προβλήματα που μπορούν να παρουσιαστούν, κρύβονται. Μπορεί ο προπονητής για παράδειγμα να μην θέλει τον παίκτη μου. Η επιτυχία ή αποτυχία μιας ομάδας εξαρτάται από εμένα ως τεχνικός διευθυντής. Αποτυπώνεται στη δουλειά μου. Ως μάνατζερ το τί θα συμβεί δεν εξαρτάται μονάχα από εμένα. Σκέψου όμως ότι δύο παίκτες είχα προτείνει στον Μαρινάκη, τον Μανωλά και τον Αμπντούν, οι οποίοι έφεραν χρήματα στα ταμεία της ομάδας.

Ok, δεν ήμουν εγώ που τους πούλησα, αλλά ήταν σημαντικός και ο δικός μου ρόλος σε όλο αυτό. Δεν λέω ότι είναι εύκολη δουλειά, αλλά νιώθω ότι μπορώ να την ελέγχω. Οργάνωση χρειάζεται, διασυνδέσεις υπάρχουν. Το δύσκολο κομμάτι στην Ελλάδα είναι η επικοινωνία και ο ρόλος των media. Υπάρχει πίεση. Υπάρχει ένα γκρουπ δημοσιογράφων που μπορεί να είναι με τη μία πλευρά κι ένα άλλο με άλλους».

Πηγή: gazzetta