Ο τεχνικός της Κηφισιάς Σεμπάστιαν Λέτο μίλησε για την πορεία της ομάδας στην Super League 2 και την επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία.
Συγκεκριμένα, ο Αργεντίνος τεχνικός παραχώρησε συνέντευξη στο Sport24 όπου μίλησε και για το ματς με τον Αστέρα Β’ στο Ζηρίνειο που «ήταν κλειδί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος».
“Δεν είναι εύκολο να δώσεις μια ευκαιρία στο ποδόσφαιρο. Υπάρχουν ομάδες που θέλουν έμπειρους προπονητές. Υπάρχουν αυτές που θέλουν έναν προπονητή πρωταθλητή. Θέλουν εκείνους που έχουν δέκα χρόνια συνεχόμενα στην ίδια ομάδα.
Δεν είναι εύκολο, όπως έκανε η Κηφισιά με εμένα, να δώσεις αυτή τη δυνατότητα, αυτή την επιλογή, αυτήν την ευκαιρία. Φυσικά, όλα ξεκινούν από τον Στέφανο Κοτσόλη, ο οποίος εκτός από την ποδοσφαιρική πλευρά, είναι φίλος μου.
Έτσι, είχαμε αυτή την επικοινωνία. Με ρώτησε αν θέλω να είμαι εδώ. Με ρώτησε αν ήθελα να έρθω να βοηθήσω την ομάδα πέρυσι. Είδαν τις δυνατότητες, είδαν πώς δούλευα τα πάντα. Και σίγουρα ο πρόεδρος, Χρήστος Πρίτσας, μου έδωσε την ευκαιρία να ακολουθήσω και να καθοδηγήσω την ομάδα τη χρονιά που θα προσπαθούσε να επιστρέψει στη Stoiximan Super League.
Aν ήταν εύκολο γι’ αυτούς; Δεν το νομίζω. Το εκτιμώ και θα το λέω κάθε φορά, γιατί είναι αλήθεια. Αν αυτή τη στιγμή μιλάμε, τότε είναι χάρη σε αυτούς”
Το ματς με τον Αστέρα Β’ στο Ζηρίνειο ήταν κλειδί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος
“Χάναμε 3-0 στο ημίχρονο. Όλα όσα είχαμε σχεδιάσει, όλα όσα είχαμε προπονήσει κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, χάθηκαν στο πρώτο γκολ και τότε δεν είχαμε συνηθίσει να δεχόμαστε τέτοιου είδους τέρματα. Έτσι, χάσαμε λίγο τον έλεγχο του παιχνιδιού. Μας έβαλαν τρία γκολ και ήταν πραγματικά δύσκολο. Έκανα αυτό που έπρεπε να κάνει κάθε προπονητής.
Πραγματοποίησα κάποιες αλλαγές, γιατί αν κάτι δεν λειτουργεί, πρέπει να δράσεις. Πρέπει να τους κάνεις να το πιστέψουν. Εγώ τους έκανα να το πιστέψουν.
Φυσικά όχι με τόσο ωραίο τρόπο. Έπρεπε με τον πιο δυνατό τρόπο, ώστε να τους δώσω να καταλάβουν ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Επειδή ήταν 3-0 και είχαμε μόνο 45 λεπτά μπροστά μας. Δεν ήταν εύκολο. Οπότε σίγουρα, με τους παίκτες που πέρασαν στον αγωνιστικό χώρο και έδωσαν την ενέργεια που δεν είχαμε στο πρώτο ημίχρονο, πήραμε την ισοπαλία.
Αυτό ήταν ένα από τα σημεία-κλειδιά του πρωταθλήματος, γιατί αν χάναμε αυτό το παιχνίδι δεν θα παίρναμε βαθμό. Από αυτό το ματς θέλαμε τουλάχιστον έναν βαθμό. Μετά από αυτή την αναμέτρηση και τον τρόπο που εξελίχθηκε, δείξαμε πώς είμαστε ομάδα. Επειδή η Κηφισιά στους αγώνες της ήταν πάντα μπροστά μέχρι τότε στο σκορ. Σε εκείνο το παιχνίδι η ομάδα αντιμετώπισε κάτι που δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ στο παρελθόν, ένα αρνητικό αποτέλεσμα. Και βρίσκονταν πίσω όχι μόνο με ένα γκολ, αλλά με τρία.
Οπότε, το ματς απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης Β’ με έκανε να καταλάβω πώς να ωθήσω έναν παίκτη. Τι έχουν μέσα τους οι ποδοσφαιριστές και πόσο πολύ ήθελαν”.
Μετά τον πρώτο γύρο πίστεψα ότι ήμασταν σίγουρα οι ισχυρότεροι στον όμιλο
“Η στιγμή που πίστεψα ότι η Κηφισιά θα κατακτήσει 100% το πρωτάθλημα δεν ήταν σίγουρα ο αγώνας κόντρα στην Καλαμάτα. Γιατί μέχρι το τελευταίο παιχνίδι έπρεπε να παλεύουμε. Ξέρετε, μαθηματικά δεν ήμασταν ας πούμε άνετοι, γιατί έπρεπε να συνεχίσουμε να κερδίζουμε για να είμαστε στην κορυφή.
Στην αρχή του δεύτερου γύρου των playoffs νικήσαμε το Αιγάλεω, τον Πανιώνιο, φέραμε ισοπαλία με την Καλαμάτα και μετά επικρατήσαμε της Ηλιούπολης. Μετά τον πρώτο γύρο πίστεψα ότι ήμασταν σίγουρα οι ισχυρότεροι στον όμιλο κι αυτό μου έδωσε την ιδέα ότι μπορούμε να πετύχουμε την άνοδο”.
Το ματς εναντίον της Καλαμάτας ήταν εκπληκτικό, κάθε παίκτης και προπονητής θέλουν να παίζουν τέτοιους αγώνες
“Όπως είπα στους παίκτες πριν την αναμέτρηση, κάθε ποδοσφαιριστής θέλει να παίζει τέτοιου είδους ματς. Υποθέτω ότι το ίδιο ισχύει και για τους προπονητές. Αλλά στο τέλος οι παίκτες είναι αυτοί που μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο.
Πήγαμε στην Καλαμάτα, σε ένα γεμάτο γήπεδο και ήθελαν δύο αποτελέσματα, ενώ εμείς μόνο τη νίκη. Έτσι, έπρεπε να πάμε εκεί και να ακολουθήσουμε αυτό που κάναμε όλο τον χρόνο, αλλά σε μια λίγο διαφορετική συνθήκη. Μετά το γκολ του Παντελίδη, έμεινα ήσυχος γιατί σκεφτόμουν αμέσως να οργανώσω την ομάδα και να φέρω τον Σωτηράκο στην αμυντική γραμμή. Ώστε να είμαστε λίγο πιο συμπαγείς, επειδή απέμειναν μόνο πέντε λεπτά.
Αυτό ήταν το μόνο που με απασχολούσε εκείνη τη στιγμή. Το πώς θα φτιάξω την ομάδα και θα μπλοκάρω την Καλαμάτα, καθώς γνωρίζαμε ότι σίγουρα θα επιτεθούν”.
Με τον Κοτσόλη κλαίγαμε, γιατί ξέραμε ότι αυτή η χρονιά δεν ήταν καθόλου εύκολη
“Ο πρώτος από όσους μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο ήταν ο Στέφανος Κοτσόλης. Η φωτογραφία που κλαίμε αγκαλιασμένοι ήταν αμέσως μετά το παιχνίδι, όταν τελείωσαν όλα. Κλαίγαμε γιατί ξέραμε ότι δεν ήταν εύκολη όλη αυτή η χρονιά. Συνέβησαν πολλά πράγματα. Δεν ήταν εύκολο να κερδίσουμε τη Super League 2. Να είσαι πρωταθλητής και να παλεύεις κάθε παιχνίδι.
Οπότε φαντάζομαι ότι η αγκαλιά σήμαινε ότι τα καταφέραμε. Και φυσικά τόσο στον Χρήστο όσο και στον πρόεδρο, λέω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Γιατί, όπως είπα και στη συνέντευξη μετά τον αγώνα ανόδου, με πίστεψαν. Μου έδωσαν ξανά την ευκαιρία να αποδείξω πράγματα, που πολλοί δεν ήθελαν να το κάνουν ή δεν το σκέφτονταν καν. Οπότε αυτά τα δύο πρόσωπα για μένα ήταν πολύ σημαντικά εκείνη τη στιγμή”.
Η Κηφισιά πρέπει να αποδείξει ότι αξίζει να βρίσκεται στη Stoiximan Super League
“Πιστεύω ότι η Κηφισιά πρέπει να διατηρήσει αυτό που κατάφερε φέτος. Θα είναι καλό για τη Stoiximan Super League και έτσι σιγά-σιγά να δημιουργηθεί μία ομάδα που όλοι θέλουν να είναι μέρος της, επειδή η Κηφισιά είναι στην πρώτη κατηγορία”.
Δεν πιστεύω στο πρότζεκτ, πρέπει να δώσεις αποτελέσματα
“Δυστυχώς, τα αποτελέσματα είναι κομμάτι του προπονητή. Αυτά τον κρίνουν και αυτά έχουν σημασία. Εάν παίξεις τίκι τάκα, αλλά μετά χάσεις 2-0, θα έρθουν και θα σου πουν “δεν με νοιάζει το τίκι τάκα”. Δεν πιστεύω στο πρότζεκτ. Πρέπει να δώσεις αποτελέσματα. Πρέπει να αποδείξεις ότι μπορείς να το κάνεις. Είναι δίκαιο; Όχι, δεν είναι δίκαιο. Χρειάζεσαι χρόνο για να δουλέψεις, αλλά σε αυτόν τον κόσμο και σε αυτού του είδους την κατάσταση, που υπάρχουν πολλά πράγματα στο τραπέζι, είναι έτσι”.