ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Καλοκαίρι του μακρινού 1988! Η αθλητική Ελλάδα… σείεται από τα ρίχτερ της πιο ηχηρής και πλέον δαπανηρής μεταγραφής στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου!
Περισσότεροι από 40.000 φίλαθλοι του Ολυμπιακού συγκεντρώνονται στο Δημαρχείο του Πειραιά για να υποδεχτούν τον «σολίστα», Λάγιος Ντέταρι, την ίδια ώρα πιο βόρεια, ένας άλλος Μαγυάρος φτάνει σε κλίμα… απόλυτης νηνεμίας στο Βόλο για να φορέσει τα χρώματα του… έτερου Ολυμπιακού που θα συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής εκείνη τη σεζόν.
Όπως ήταν απόλυτα λογικό, η μεταγραφή του Ίμρε Μπόντε είχε καταχωρηθεί στα… μονόστηλα των εφημερίδων της εποχής! Λίγους μήνες αργότερα, όμως, το όνομα του Ούγγρου επιθετικού θα προκαλούσε πλέον πάταγο και θα κοντράριζε εκείνο του «θρυλικού» Λάγιος.
Στην πρώτη του χρονιά που συστήθηκε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ο θηριώδης σέντερ φορ άρχισε να σπέρνει… τρόμο στους αντίπαλους αμυντικούς, ξεκίνησε να «βομβαρδίζει» τις αντίπαλες εστίες και το τέλος της αγωνιστικής περιόδου 1988-89 τον βρήκε να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, έχοντας πετύχει 20 γκολ, πέντε περισσότερα από… τον Λάγιος Ντέταρι!
Σπάνιο επίτευγμα για ποδοσφαιριστή που δεν φορούσε τη φανέλα ενός εκ των «μεγάλων» του ποδοσφαίρου μας και αγωνιζόταν σε ομάδα της Περιφέρειας!
Κύριε Μπόντα σας βρίσκουμε ξανά στον αγαπημένο σας Βόλο.
Πλέον νιώθω Βολιώτης. Έχω αγοράσει σπίτι στην Αγριά και περνάω εδώ περισσότερους από 5 μήνες το χρόνο. Πηγαίνω βέβαια και στη Βουδαπέστη, αλλά πλέον έχω εγκατασταθεί εδώ μόνιμα και ο Βόλος έχει γίνει και επίσημα το σπίτι μου.
Η αγάπη σας για την πόλη και την ομάδα ξεκίνησε το 1988. Αλήθεια πώς ήρθατε στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό Βόλου;
Η ιστορία ξεκίνησε ενάμιση χρόνο νωρίτερα. Το Νοέμβριο του 1986 είχαμε έρθει με την εθνική Ουγγαρίας και αντιμετωπίσαμε στο Ολυμπιακό στάδιο την Ελλάδα για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1988. Σε εκείνο το παιχνίδι είχαμε ηττηθεί με 2-1 και θυμάμαι ένα εκπληκτικό γκολ που είχε σημειώσει ο Αναστόπουλος. Θυμάμαι επίσης τον Μητρόπουλο και τον Μήνου. Εγώ είχα πετύχει το γκολ της Ουγγαρίας.
Εκεί σας είδαν οι Έλληνες παράγοντες;
Ναι και μετά το ματς ήρθαν και με ρώτησαν εάν θέλω να παίξω στην Ελλάδα. Εγώ απάντησα καταφατικά και αμέσως ξεκίνησαν να μου γίνονται και οι πρώτες ανεπίσημες προτάσεις.
Αμέσως από τον Ολυμπιακό Βόλου έγινε η κρούση;
Όχι. Αρκετούς μήνες αργότερα, κι ενώ ο Ολυμπιακός Πειραιά είχε καινούργιο πρόεδρο, τον Γιώργο Κοσκωτά, μου μεταφέρθηκε το ενδιαφέρον της ομάδας να αγωνιστώ εκεί. Το είδα με μεγάλο ενδιαφέρον. Με ενδιέφερε να αγωνιστώ στην Ελλάδα. Ωστόσο, δεν πήγαν καλά οι συζητήσεις και τελικά δεν έγινε και η μεταγραφή μου. Ήταν η πρώτη μου άρνηση. Μετά ήρθε η πρόταση από τον Ολυμπιακό Βόλου και μου άρεσαν όσα μου είπαν, με αποτέλεσμα να υπογράψω και συμβόλαιο.
Ο Ολυμπιακός Βόλου τότε μόλις είχε ανέβει από την Β’ Εθνική.
Πραγματικά, αλλά στον Βόλο βρήκα κάτι που δεν νομίζω ότι θα έβρισκα σε άλλη ομάδα. Βρήκα ένα οικογενειακό κλίμα και όλη την πόλη να είναι στο πλευρό της ομάδας. Τότε στο γήπεδο έρχονταν 10-12 χιλιάδες κόσμος και κάθε ματς ήταν γιορτή.
Σε εκείνο το πρωτάθλημα κάνατε τρομερά πράγματα και βγήκατε και πρώτος σκόρερ. Προσαρμοστήκατε αρκετά γρήγορα.
Είχα εύκολο έργο. Οι συνθήκες που βρήκα στην ομάδα ήταν εξαιρετικές, όμως γενικά είχα εύκολο έργο λόγω των συμπαικτών μου.
Τι εννοείτε;
Κοίτα, όταν έχεις από τη μια πλευρά τον Καραμίχαλο και από την άλλη τον Σκούτα και ακόμα τον Πιά και στον Μάνδαλο να σου περνάνε την μπάλα μέσα στην περιοχή, τότε δεν θέλεις κάτι άλλο. Κατάφερα και βγήκα πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, γιατί είχα συμπαίκτες που μου έδιναν την μπάλα όπως ακριβώς έπρεπε.
Μετά την πρώτη χρονιά όπου βγήκατε πρώτος σκόρερ, δεν είχατε προτάσεις για μεταγραφή;
Είχα φυσικά και πάλι από τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Ο Λάγιος Ντέταρι και ο Κόμορα μου έλεγαν συνεχώς να πάω στον Ολυμπιακό Πειραιώς, όμως αυτό από μόνο του δεν έφτανε. Εγώ περνούσα εξαιρετικά στον Βόλο και δεν είχα κανένα λόγο να φύγω από την πόλη και την ομάδα. Ήμουν ευτυχισμένος.
Την δεύτερη χρονιά ξεκινήσατε και πάλι καλά και σκοράρατε 10 φορές, αλλά ήρθε ο τραυματισμός σας.
Όλα μέσα στη ζωή είναι. Πράγματι ξεκίνησα καλά το πρωτάθλημα και θα μπορούσα και πάλι να είμαι ο πρώτος σκόρερ, όμως ήρθε ο τραυματισμός. Δεν παραπονιέμαι, γιατί όλα αυτά είναι μέσα στο ποδόσφαιρο και φυσικά μέσα και στην ίδια τη ζωή.
Φτάνουμε στην τρίτη χρονιά, όπου και πάλι ξεκινήσατε καλά, αλλά αποφασίσατε τότε να φύγετε για τον ΟΦΗ. Πώς έγινε η μεταγραφή;
Στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος τότε, πάλι είχα πετύχει 10 γκολ. Τότε ήρθαν στο Βόλο, στο σπίτι μου, ο Γκέραρντ ο ίδιος, μαζί με έναν παράγοντα από τον ΟΦΗ που δεν θυμάμαι το όνομά του. Μου εξήγησαν τι θέλουν από εμένα και μου ανέλυσαν όλο το πλάνο.
Το γεγονός ότι ήρθαν να σας βρουν ήταν και αυτό που έκανε πιο εύκολη την απόφασή σας;
Ναι με κέρδισε η κίνησή τους γιατί μου έδειξαν πόσο με ήθελαν.
Στον ΟΦΗ όμως δεν είχατε την επιτυχία που είχατε με τον Ολυμπιακό Βόλου.
Το στυλ παιχνιδιού της ομάδας ήταν εντελώς διαφορετικό και σίγουρα και εγώ δεν πήγα καλά. Προσπάθησα πολύ, όμως δεν τα κατάφερα. Δεν έχω κανένα παράπονο, εγώ ήμουν αυτός που δεν μπόρεσα να προσφέρω στην ομάδα. Αλλά να σου πω και πάλι πως όλα μέσα στη ζωή είναι.
Από τον ΟΦΗ γιατί φύγατε;
Αφού δεν πήγαινα καλά, ο Γκέραρντ, ο οποίος ήταν ένας θαυμάσιος άνθρωπος και ένας καταπληκτικός προπονητής, με έπιασε και μου μίλησε. “Κοίτα Ίμρε δεν πάει όπως το φανταστήκαμε και καλύτερο θα είναι να φύγεις”, μου είπε. Εγώ φυσικά συμφώνησα, γιατί δεν ένιωθα κι εγώ καλά, με αποτέλεσμα να φύγω και από την ομάδα.
Γυρίσατε έτσι στον Ολυμπιακό Βόλου.
Είχα κι άλλες προτάσεις από άλλες ομάδες. Δεν τις θυμάμαι τώρα όλες. Η Λάρισα ήταν μια από αυτές, αλλά όταν μου είπαν ότι με θέλει πίσω ο Ολυμπιακός Βόλου δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά. Γύρισα πίσω στην πόλη μου.
Τι είναι αυτό που βρήκατε στο Βόλο και δεν θέλατε να το χάσετε;
Κοίτα στο ποδόσφαιρο δεν έχουν σημασία μόνο τα λεφτά και τα γκολ. Εδώ στο Βόλο έκανα βόλτα και όλοι με χαιρετούσαν. Άκουγες να σε φωνάζουν από παντού και να σε χαιρετάνε. Για μένα αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία και πραγματικά το απολάμβανα και το απολαμβάνω ευτυχώς ακόμα.
Πηγή: sportday
