ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ήταν 2 Νοεμβρίου όταν ανακοινώθηκε πώς λόγω των μέτρων και της δεύτερης καραντίνας η Γ’ Εθνική θα σταματήσει για ένα μήνα.
Ο ένας μήνας έγινε δύο, οι δύο τρεις… Και φτάσαμε στις 4/2 με τους παίκτες να παρακαλούν (κυριολεκτικά!) να ξεκινήσουν προπονήσεις.
Δίπλα στους παίκτες είναι και οι προπονητές, οι οποίοι βιώνουν έναν αντίστοιχο Γολγοθά ενώ παράλληλα αφουγκράζονται τους προβληματισμούς των παικτών τους.
Ο προπονητής του Αλμυρού, Αλέκος Κούρτογλου, μίλησε στη mikriliga.com για τις δυσκολίες που βιώνει η κατηγορία τονίζοντας πώς πρέπει να διασφαλιστεί ο βιοπορισμός όσων εργάζονται στη Γ’ Εθνική:
«Πρέπει να σημειωθεί πως οι ποδοσφαιριστές και το προπονητικό team στην ομάδα μας και όπως υποθέτω και στις υπόλοιπες, δεν έχει πάψει να δουλεύει παρότι η πολιτεία δεν τους έχει συμπεριλάβει στον σχεδιασμό των μέτρων που έχουν αναγγείλει με ότι αυτό συνεπάγεται..
Οι ποδοσφαιριστές οι προπονητές αλλά και όλοι όσοι απασχολούνται στον χώρο του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα (φυσικοθεραπευτές, μασέρ, φροντιστές και λοιποί) είναι εργαζόμενοι και πρέπει πάνω και πρώτα από όλα να διασφαλιστεί η ασφάλεια αυτών και των οικογενειών τους.
Πρέπει όμως να διασφαλιστεί και ο βιοπορισμός τους στο διάστημα αναστολής εργασίας.
Δυστυχώς οι επιπτώσεις αυτής της παρατεταμένη αναστολής του αθλητισμού είναι μακροχρόνιες. Αυτή τη στιγμή όμως το πρόβλημα για όλους είναι άμεσο και ιδιαίτερα επικίνδυνο.
Σίγουρα, όπως όλοι μας, η ψυχολογία είναι ένα από τα βασικά κομμάτια που επηρεάστηκαν αρνητικά. Βασικότερος παράγοντας όλων για αυτή την αρνητική επίπτωση, θεωρώ πώς είναι η αβεβαιότητα.
«Πρέπει ο αθλητισμός να μπει σε λειτουργία»
Πρέπει ο αθλητισμός όχι απλά να ξανά μπει σε λειτουργία αλλά να αποτελέσει το όπλο και το εργαλείο για την συνέχιση της ζωής. … Το μόνο ασφαλές πλαίσιο στο οποίο θα μπορούσα να φανταστώ τα πρωταθλήματα να διεξάγονται φυσιολογικά είναι σε μία πραγματικότητα με δωρεάν και αποτελεσματικό εμβόλιο, υγειονομικά πρωτόκολλα, αλλά και μια σειρά κινήσεων (θερμομετρήσεις, τεστ αντισωμάτων και λοιπά…)
«Αναρωτιόμαστε αν είμαστε έρμαια του ιού…»
Βλέπουμε δυστυχώς πως ο χρόνος της πρώτης εφαρμογής των μέτρων και στο διάστημα από τότε δεν έχουν αλλάξει και πολλά προς την σωστή κατεύθυνση, πράγμα που μας αγχώνει για το αποτέλεσμα αυτής της δεύτερης καραντίνας.
Αναρωτιόμαστε αν είμαστε έρμαια του ιού και στην πραγματικότητα αυτό που κάνουμε είναι να προσπαθούμε να μείνουμε ασφαλείς ως την διανομή του εμβολίου.
Παρόλα αυτά όμως το σύνολο των παικτών (και των ανθρώπων γενικότερα που ζουν από το ποδόσφαιρο ή ζουν για το ποδόσφαιρο) περιμένουν με ανυπομονησία την επανέναρξη και προετοιμάζονται σωματικά και πνευματικά, όσο οι συνθήκες το επιτρέπουν, για να ξανακάνουν αυτό που αγάπησαν από παιδιά και ξέρουν καλύτερα εντός αγωνιστικού χώρου.»
