Επική τραγωδία, με αμέτρητες ραψωδίες…

Επιτομή της έννοιας «κατάντημα», ο φετινός Ηρακλής, οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη αναπροσαρμογή στόχων, προκειμένου να αποφύγει την τέλεια καταστροφή…

Βέβαιο, πλέον, ότι σωτηρία δεν υπάρχει για τον ποδοσφαιρικό Ηρακλή. Ο φόβος ότι όσα εμφάνισε στον πρόσφατο αγώνα κυπέλλου με τον ΠΑΣ Γιάννινα θα είναι μια αναλαμπή, η οποία προήλθε από το γεγονός ότι είχε απέναντί του έναν χαλαρό αντίπαλο και όσοι αγωνίστηκαν από τη δική του πλευρά δεν είχαν το βάρος της πίεσης του αποτελέσματος – δυστυχώς – επιβεβαιώθηκε.

Η αίσθηση ότι αυτό το… «πράγμα» μόνο επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα δεν είναι, έχει καταστεί διάχυτη και επιβεβαιώθηκε στην πράξη και πάλι, όταν στον αγώνα με τον Απόλλωνα, για πολλοστή φορά στη μέχρι τώρα πορεία αυτού του συνόλου, στάθηκε παντελώς αδύνατη η – έστω και στοιχειώδης – διαχείριση του κακού αποτελέσματος.

«Δεν ξέρω γιατί τα παιδιά δεν έβγαλαν αντίδραση», αναρωτιόταν ο Νίκος Πουρτουλίδης, μετά το τέλος του αγώνα για τον Ηρακλή, για τον οποίο τρέφει προφανέστατα αισθήματα…

Επειδή όλοι εμείς, που αντιμετωπίζουμε τη δυσάρεστη πραγματικότητα αυτής της κατάστασης από κοντά, όμως, έχουμε προ πολλού πάψει να αναρωτιόμαστε, θεωρούμε ξεκάθαρα σκόπιμο να οδηγηθούμε σε μία πλήρη αναπροσαρμογή στόχων. Να αφήσουμε κατά μέρος το… «κυνήγι της Κέρκυρας» και να επικεντρωθούμε στο κυνήγι της παρουσίας στη Super League 2.

Διότι, σε διαφορετική περίπτωση, όπως οδηγούνται τα πράγματα και με σημαντικές πιθανότητα εφαρμογής του πλάνου της αναδιάρθρωσης, το πράγμα θα πάει στην τέλεια διάλυση και καταστροφή, με την ομάδα να επανέρχεται σε αγωνιστικό καθεστώς της τρίτης τη τάξει εθνικής κατηγορίας…

Και, προκειμένου να σωθεί – έστω και αυτή – η παρτίδα, δεν απαιτούνται τρεις, τέσσερις ή πέντε προσθήκες, όπως ανέφεραν ο πρόεδρος και ο προπονητής, αλλά – καταφανέστατα – πολύ περισσότερες, ποιοτικές και άμεσα προσαρμόσιμες στις ανάγκες της ομάδας…

Πηγή: bluearena