ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Σήμερα συμπληρώνονται 29 χρόνια από την μέρα που έκλαψε όχι μόνο η αθλητική Πάτρα αλλά και ολόκληρη η ποδοσφαιρική Ελλάδα όταν στις 23 Μαΐου του 1992 έφυγε από τη ζωή ο “μαύρος πρίγκιπας” του ελληνικού ποδοσφαίρου και της Παναχαϊκής, ο Κώστας Δαβουρλής.
Δεν ήταν απλά ένας κορυφαίος παίκτης ήταν το σύμβολο της Παναχαϊκής, αλλά και όλης της Πάτρας, ο οποίος έχει αφήσει μεγάλη ποδοσφαιρική κληρονομιά κάνοντας και τους νεότερους να τον γνωρίζουν και να μιλούν ακόμη γι’ αυτόν.
Πολύ νέος, μόλις σε ηλικία 44 ετών, ο Κώστας Δαβουρλής άφησε την τελευταία του πνοή, προδομένος από την καρδιά του. Γεννήθηκε στην αχαϊκή πρωτεύουσα, πέρασε σχεδόν όλη του τη ζωή στην Πάτρα και «έφυγε» όπως ήθελε. Μαζί με τους φίλους του, σε ένα καφενείο στην Αγυιά, δίπλα στο γήπεδο της αγαπημένης του ομάδας.
Ο αείμνηστος Κώστας Δαβουρλής θεωρείται ακόμα και σήμερα ο κορυφαίος παίκτης που ανέδειξε η Παναχαϊκή και πραγματικά ήταν ένας πραγματικός αρτίστας του ελληνικού ποδόσφαιρου.
Ξεκίνησε την μπάλα σε νεαρή ηλικία στα τσικό της Παναχαϊκής και με δάσκαλο τον επίσης τεράστιο Σπύρο Βουλγαράκη, που ήταν αυτός που τον ανέδειξε και με την κοκκινόμαυρη φανέλα, πραγματικά μεγαλούργησε.
Ήταν ο άνθρωπος που την καθιέρωσε στη συνείδηση όλων των φιλάθλων, την οδήγησε για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Α’ Εθνική το 1969, ενώ ήταν ο «πρωτομάστορας» στην ευρωπαϊκή της έξοδο το «μαγικό» 1974, κάτι που κατάφερε για πρώτη φορά ομάδα της επαρχίας.
Για δέκα χρόνια προσέφερε τις υπηρεσίες του στην «αγάπη» του (1964-74), μέχρι που ο Γουλανδρής… έσπασε τα κοντέρ και με περίπου 10 εκατομμύρια δραχμές (απίστευτα χρήματα για την εποχή) τον πήρε στον Ολυμπιακό Πειραιώς.
Σε τρία χρόνια στους Πειραιώτες κατέκτησε μια φορά το νταμπλ (1975), όμως στην συνέχεια πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Δεν μπορούσε μακριά από την Παναχαϊκή του… Αφού συνέχισε εκεί για 8 σερί χρόνια (1978-85), έκλεισε τη σπουδαία καριέρα του στον Παναιγιάλειο (1986).
Είκοσι εννέα χρόνια μετά το θάνατό του, δεν υπάρχει άνθρωπος στην Πάτρα, μικρός ή μεγάλος που να μην ξέρει το όνομά του. Παραμένει σύμβολο για την πόλη. Το ιστορικό γήπεδο των κοκκινόμαυρων στην Αγυιά φέρει το όνομά του, ως ελάχιστο φόρο τιμής στον απόλυτο παίκτη που «γέννησε».
Άλλωστε ανήκει στην «χρυσή πεντάδα» του συλλόγου, μαζί με τους Ρήγα, Στραβοπόδη, Καπανδρίτη, Μιχαλόπουλο.
Κάτω από την θύρα 2 του σταδίου της Αγυιάς, η φωτογραφία του κοσμεί και θυμίζει την παρουσία του.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΟΞΑ
Γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1948 στην Αγυιά της Πάτρας. Είχε άλλα 7 αδέλφια, τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια, και ήταν από πολύ φτωχή οικογένεια.
Το 1962 τον εντοπίζει σε κάποια αλάνα ο Σπύρος Βουλγαράκης και τον πηγαίνει στον Πανιώνιο Πατρών στην Γ΄κατηγορία της Ε.Π.Σ. Πατρών.
Ο Πανιώνιος τότε ήταν θυγατρική της Παναχαϊκής, έκανε προπονήσεις και αγωνιζόταν στο γήπεδό της. Το 1964 Σε ηλικία 16 ετών έπαιξε τον πρώτο του αγώνα με τη φανέλα της Παναχαϊκής. Προπονητής ήταν ο Γιουγκοσλάβος Λιούμπισα Σπάιτς, ο οποίος τον έχρισε ηγέτη της ομάδας και παρέμεινε στην Παναχαϊκή μέχρι το 1974.
Ο Κώστας Δαβουρλής είχε συμμετοχές με τις Εθνικές Νέων, Ελπίδων, Ενόπλων και 11 με την Εθνική ανδρών, τις 4 ως παίκτης της Παναχαϊκής. Ο Δαβουρλής υπήρξε ο πρώτος παίκτης Β΄Εθνικής ο οποίος αγωνίστηκε στην Εθνική ανδρών.
Ο αγώνας που τον έκανε γνωστό στο πανελλήνιο ήταν εναντίον της ΑΕΚ για το Κύπελλο Ελλάδας στις 11 Ιουνίου 1969. Ο 21χρονος τότε Δαβουρλής έβαλε τρία γκολ και νίκησε τη μεγάλη ομάδα του «Δικεφάλου» που απαρτιζόταν από έμπειρους ποδοσφαιριστές.
Στην Παναχαϊκή έχει 243 συμμετοχές στην Α΄ Εθνική και 72 γκολ, πρώτος παίκτης της σε συμμετοχές και γκολ μέχρι σήμερα. Στην συνέχεια συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε διάφορα πόστα εντός της ομάδας.
Πέθανε στις 23 Μαΐου 1992 από ανακοπή καρδιάς. Σήμερα στην γειτονιά του, την Αγυιά, έχει ιδρυθεί ποδοσφαιρική ομάδα με την ονομασία Α.Ο. Κώστας Δαβουρλής ΄92 και η Παναχαϊκή έχει δώσει το όνομά του στο γήπεδό της.
Ήταν αριστεροπόδαρος, με πολύ ισχυρό και ευθύβολο σουτ, ενώ εκπληκτική ήταν η ικανότητά του στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ.
Κατείχε άλλωστε το άτυπο ρεκόρ των 22 γκολ-φάουλ μέχρι τη στιγμή που το κατέρριψε ο Κώστας Φραντζέσκος την περίοδο 1997-98.
