ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Αν το ζητούμενο ήταν μόνο οι τρεις βαθμοί, τότε ο ΑΟΚ Ζακύνθου πέτυχε τον στόχο που άλλωστε αυτή είναι και η ουσία στο ποδόσφαιρο.
Αν όμως το ζητούμενο ήταν η ζακυνθινή ομάδα να παίξει τουλάχιστον καλό ποδόσφαιρο, τότε αυτός ο στόχος δεν επετεύχθη. Η νίκη όμως αυτή (έστω με τον τρόπο που ήρθε) είναι πάρα πολύ σημαντική για τη ζακυνθινή ομάδα στην προσπάθεια που κάνει να σώσει την κατηγορία.
Σε έναν κακό αγωνιστικό χώρο σε ένα πλαστικό χλοοτάπητα περασμένης γενιάς και ξεχασμένης της αλήστου καλής εποχής της ΕΠΟ (2004) άρχισε το ματς στα Φαρακλάτα της Κεφαλονιάς ανάμεσα τον ΑΟ Εικοσιμίας και τον ΑΟΚ Ζακύνθου για το πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής κατηγορίας (10η αγωνιστική).
Το παιχνίδι στα πρώτα του λεπτά ήταν αναγνωριστικό για τις δύο ομάδες και περισσότερο για τον ΑΟΚ αφού οι παίκτες του έπρεπε να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα αυτού του γηπέδου. Ο Δημήτρης Νόλης δεν άλλαξε σχηματισμό και η ομάδα κατέβηκε όπως και στο ματς με τον Βλαχιώτη. Κάτω από τα δοκάρια ο Δρακόπουλος, αριστερά στην άμυνα ο Κουρέλλας, δεξιά ο Παναγόπουλος, κεντρικό αμυντικό δίδυμο ο Καρβούνης με τον Σωτηρόπουλο, στην μεσαία γραμμή ο Τηλιόπουλος με τον Πέττα, δεξιά ο Κάρδαρης, αριστερά ο Βιέντ και προωθημένοι οι Τααρίπτε και Μεζίνι.
Παιχνίδι κέντρου αρχικά, με δυνατές μονομαχίες και εκατέρωθεν λάθη (λογικό ) από τον κάκιστο αγωνιστικό χώρο. Η Ζακυνθινή ομάδα όμως ήταν αυτή που κατάφερε σχεδόν με το «καλημέρα» (13΄) να ανοίξει το σκορ όταν βγήκε μια σέντρα … και ο Ανδρέας Μεζίνι με σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα βάζοντας μπροστά την ομάδα του στο σκορ μετά από σύγχυση στην μικρή περιοχή της γηπεδούχου ομάδας .
Η Ζακυνθινή ομάδα ανέβασε στροφές είχε την κατοχή της μπάλας και έγινε κυρίαρχη στο ματς, χωρίς ωστόσο να μπορεί να γίνει απειλητική καθώς λίγο ο αέρας, λίγο ο αγωνιστικός χώρος δυσκόλευαν την προσπάθεια των παικτών να φτάσουν με αξιώσεις στη περιοχή της κεφαλλονίτικης ομάδας. Έτσι με αυτό τον τρόπο πέρασε το πρώτο μισάωρο του αγώνα με τους ζακυνθινούς να έχουν το πάνω χέρι στο ματς. Βέβαια άλλο να έχεις το πάνω χέρι στο ματς και άλλο να κάνεις ευκαιρίες. Ο ΑΟΚ δεν μπόρεσε να απειλήσει την εστία της γηπεδούχου ομάδας και να «καθαρίσει» ματς από το πρώτο κιόλας ημίχρονο.
Το ματς από την αρχή έως το τέλος ημιχρόνου δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας, καθώς ο κακός αγωνιστικός χώρος αλλά και η μέτρια έως κακή παρουσία και των δύο ομάδων δίνει στο ματς τον ορισμό της «σούπας» και αν το ζητούμενο είναι το γκολ αυτό το έχει η Ζακυνθινή ομάδα με το γκολ του Μεζίνι στο 13΄. Έτσι με αυτό το σκορ (0-1) πήγαν οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια.
Στην επανάληψη το παιχνίδι πήγε στο ίδιο τέμπο. Η ζακυνθινή ομάδα να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων αλλά να μην μπορεί να φανεί επιθετικά και η κεφαλλονίτικη να προσπαθεί να σταθεί όρθια μέσα από αυτό το ¨εύθραυστο» 0-1. Φάσεις αξιόλογες μπροστά από τις δύο εστίες δεν έγιναν και το παιχνίδι ήταν πλέον ηλίου φαεινότερο ότι θα πήγαινε έως στο τέλος με τον ίδιο ρυθμό και με θέαμα πολύ κάτω του προβλεπόμενου.
Από το 46′ έως και το 66΄ σε αυτά τα 20 λεπτά στο Β΄ μέρος δεν συνέβη κάτι το αξιοσημείωτο. Οι ζακυνθινοί να έχουν τον έλεγχο του αγώνα αλλά μέχρι εκεί και οι Κεφαλλονίτες να κρατούν γερά έστω και ήταν πίσω στο σκορ. Με τον αέρα πλέον να δυναμώνει οι δύο ομάδες προσπάθησαν να βάλουν την μπάλα κάτω και οι λιγοστοί (ηρωικοί) φίλοι του ποδοσφαίρου να ανταμειφτούν για τον κόπο που έκαναν να πάνε στα Φαρακλάτα.
Έως και το 75΄ τόσο οι γηπεδούχοι όσο και οι φιλοξενούμενοι δεν δημιούργησαν το παραμικρό ίχνος ευκαιρίας με το γκολ του Μεζίνι στο 13΄ να είναι πλέον αυτό που χωρίζει τις δύο ομάδες. Ο ΑΟΚ δεν μπόρεσε να δείξει την πραγματική του αγωνιστική δύναμη, έμεινε εκτός παιχνιδιού κάνοντας ίσως το χειρότερο του παιχνίδι. Έτσι φτάσαμε στο 80΄ του αγώνα και το 0-1 να παραμένει για την ομάδα του «Τζάντε» Έτσι συνεχίστηκαν και τα υπόλοιπα λεπτά του αγώνα, χωρίς φάση μπροστά από τις δύο εστίες με τον διαιτητή Σαφαρίκα να δίνει τέλος σε αυτό το ποδοσφαιρικό μαρτύριο και τον ΑΟΚ Ζακύνθου να κρατά από αυτό το ματς ΜΟΝΟ τους τρεις βαθμούς της νίκης και τίποτα άλλο!
ΠΗΓΗ: ioniansports
