Κοινή επιστολή οπαδών σε Βασιλειάδη για τους πυρσούς!

Με ανοικτή επιστολή προς τον Υφυπουργό Αθλητισμού, την οποία υπογράφουν σύνδεσμοι από όλη την Ελλάδα, οι οπαδοί των ομάδων θέτουν ερωτήματα για την απαγόρευση του ανάμματος πυρσών.

                    
<SCRIPT language='JavaScript1.1' SRC="https://ad.doubleclick.net/ddm/adj/N2520.1332338MIKRILIGA.GR/B33069993.428237404;abr=!ie;sz=300x250;ord=[timestamp];dc_lat=;dc_rdid=;tag_for_child_directed_treatment=;tfua=;dc_sdk_apis=[APIFRAMEWORKS];dc_omid_p=[OMIDPARTNER];gdpr=${GDPR};gdpr_consent=${GDPR_CONSENT_755};dc_tdv=1?">
</SCRIPT>

Αναλυτικά:

Ανοιχτή επιστολή προς τον Υφυπουργό Αθλητισμού, κύριο Βασιλειάδη
Κύριε Υπουργέ,

Κατ΄ αρχάς, να συστηθούμε, καθώς το πιθανότερο είναι πως δεν μας γνωρίζετε ή, ακόμα χειρότερα, νομίζετε ότι μας γνωρίζετε.

Είμαστε οπαδοί, αυτοί που δίνουν χρώμα στο γήπεδο και στην κερκίδα, αυτοί που μπορούν να ξεσηκώσουν όλο το γήπεδο, αυτοί που σε πείσμα των καιρών είμαστε εκεί, στην κερκίδα, που υπήρχαμε πριν από προέδρους και παίκτες και θα είμαστε μετά από αυτούς, αυτοί που δίνουμε υπόσταση σε κάθε Σύλλογο, που χωρίς εμάς το παιχνίδι δεν έχει νόημα.

Είμαστε αυτοί για τους οποίους δεν ισχύουν οι νόμοι όπως για όλους τους άλλους πολίτες, που δεν μετακινούμαστε εντός της επικράτειας ελεύθερα, που τιμωρούμαστε διαφορετικά για ίδιες πράξεις σε σχέση με άλλους πολίτες, που τα πανό μας απαγορεύονται κατά το δοκούν, αν έχουν κοινωνικό περιεχόμενο.

Είμαστε ταυτόχρονα αυτοί που έχουμε οργανώσει εκατοντάδες συλλογές τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, που «αριστεύουμε» -κατά τα λεγόμενα των αρμοδίων- στις αιμοδοσίες που οργανώνουμε, που φέτος καταφέραμε να κάνουμε δεκάδες ανταλλαγές οπαδών χωρίς την εμπλοκή της αστυνομίας και χωρίς να συμβεί το παραμικρό επεισόδιο.

Βέβαια, δεν είδαμε να αναφέρεται τίποτε από αυτά στον Τύπο γιατί έχουμε διαπράξει δύο σφάλματα. Το ένα είναι σοβαρό: δίνουμε δικαιώματα με κακές συμπεριφορές. Το δεύτερο είναι ασυγχώρητο: είμαστε οργανωμένοι, στη χώρα που η λέξη οργάνωση είναι μάλλον βρισιά, εκτός αν η παιδεία, η υγεία, η δικαιοσύνη και τόσα άλλα πείθουν περί του αντιθέτου.

Ο λόγος αυτής εδώ της επιστολής είναι για να θέσουμε μία απλή ερώτηση.

Δεν θα σας ρωτήσουμε, αν πιστεύετε στο στερεότυπο των οπαδών «απολίτιστων κάφρων που το μόνο που κάνουν όλοι ανεξαιρέτως και αδιαλείπτως είναι να καταστρέφουν και να ασχημονούν». Είναι προφανές ότι το πιστεύετε.

Δεν θα σας ρωτήσουμε, αν πιστεύετε στη (ναζιστικής έμπνευσης) αρχή της συλλογικής ευθύνης, ότι πρέπει δηλαδή για τις πράξεις ενός ή λίγων να τιμωρούνται όλοι όσοι ανήκουν στην ίδια ομάδα (ενίοτε και σε άλλη ομάδα). Οι τιμωρίες με απαγόρευση μετακινήσεων και ματς κεκλεισμένων των θυρών (ανήκουστη στην υπόλοιπη Ευρώπη) για πράξεις συγκεκριμένων ανθρώπων και όχι μιας ολόκληρης κερκίδας, αποδεικνύουν ότι το πιστεύετε.

Δεν θα σας ρωτήσουμε την άποψή σας για τα άρθρα 4 (ισονομία), 5 (ελεύθερη μετακίνηση), 9 (ένωση πολιτών) του Συντάγματος γιατί η νομοθεσία που συντηρείτε τα έχει κάνει κουρελόχαρτα. Αντιλαμβανόμαστε εξάλλου τη στενοχώρια σας, καθώς άλλοι συνάδελφοί σας έχουν καλύτερες επιδόσεις ξεσκίσματος σε δεκάδες άλλα άρθρα χρόνια και χρόνια τώρα, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.

Δεν θα σας ρωτήσουμε τι θα συνέβαινε, αν κάποιος από εμάς εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο ένοπλος. Η απάντηση είναι προφανής και σε ένα παιδί.

Δεν θα σας ρωτήσουμε τι ακριβώς εξυπηρέτησε η πρόσφατη διακοπή του πρωταθλήματος γιατί δεν θέλουμε να ανοίξουμε τις πύλες του ανεξήγητου.

Δεν θα σας ρωτήσουμε, αν ειλικρινά πιστεύετε ότι έχετε διαφορές από προέδρους ΠΑΕ που -εύλογα μεν, προσχηματικά δε- κατηγορείτε για τα προβλήματα του ποδοσφαίρου ή παραδέχεστε ότι είστε εξ ίσου μέρος του προβλήματος. Από υποκριτές έχουμε χορτάσει και οι όποιες αυταπάτες σας δεν μας απασχολούν.

Για όλα αυτά, όπως βλέπετε, δεν έχουμε απορίες. Έχουμε αποδεχτεί ότι εδώ είναι Ελλάδα, τα συμφέροντα ισχυρά και για να πάνε μπροστά πρέπει να περάσουν πάνω από τον απλό κόσμο και επομένως για κάποια παράλογα ή άδικα πράγματα που, δυστυχώς, βιώνουμε ως οπαδοί και ως πολίτες γενικότερα υπάρχει τουλάχιστον κάποια εξήγηση και κάποιες αιτίες.

Θα σας ρωτήσουμε όμως να μας εξηγήσετε και να μας αιτιολογήσετε τι νόημα είχε η απαγόρευση μίας από τις ελάχιστες ομορφιές που έχουν μείνει στο έρημο ελληνικό πρωτάθλημα, μιας πρακτικής που χρησιμοποιείται δεκαετίες χωρίς προβλήματα σε γήπεδα, προεκλογικές συγκεντρώσεις, καρναβάλια και θρησκευτικές εορτές, της χρήσης δηλαδή του καπνογόνου. Προσοχή, μιλάμε για το απλό άναμμα ενός πυρσού όχι την εκτόξευση ή τη στόχευση ανθρώπων ή αντικειμένων. Εκεί είμαστε σύμφωνοι να ξέρετε. Για το απλό άναμμα πάντως, αν με όλα αυτά που συμβαίνουν είναι αυτό που σας μάρανε, η απορία μας είναι τεράστια.

Ξέρουμε ότι πιθανότατα δεν θα πάρουμε απάντηση και ότι προφανώς υπάρχουν άλλα ζητήματα πολύ σημαντικότερα και δυσάρεστα, αλλά, όπως σας είπαμε και πριν, τουλάχιστον καταλαβαίνουμε γιατί γίνονται όσα γίνονται. Για το συγκεκριμένο, όσο και να σκεφτήκαμε, άκρη δεν βρήκαμε.

Θα αναρωτηθούμε λοιπόν δημοσίως τι ακριβώς εξυπηρετεί αυτή η απαγόρευση, εάν πηγή της είναι η άγνοια ή η χαιρεκακία, πόσο καλύτερο έγινε το φαντασμαγορικό μας πρωτάθλημα χωρίς καπνογόνα.

Και θα σας πούμε ότι είναι καιρός να τελειώσει αυτό το κακό αστείο και η απαγόρευση να αρθεί στο προσεχές πρωτάθλημα.