ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ο Γιάννης Σιμώσης με ανακοίνωση του ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τον ΑΟ Καρύστου
Συγκεκριμένα, στην πρώτη του θητεία ως τεχνικός διευθυντής, οδήγησε τον ΑΟ Καρύστου στην κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Α’ ΕΠΣ Εύβοιας και στην άνοδο στη Γ’ Εθνική, μέσω της διαδικασίας των μπαράζ.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
«Ολα τα καλά έχουν πάντα ένα τέλος… και αυτό το τέλος ήταν πολύ καλύτερο από όσο είχα ποτέ ονειρευτεί.»
Τι μαγική χρονιά… Τι ταξίδι! 
Ξεκινήσαμε τον Ιούνιο του 2024 κάτι που – για να είμαι ειλικρινής – κανείς δεν πίστευε. Όποιος άκουγε για το πρότζεκτ του Α.Ο. Καρύστου, γελούσε. Μου έλεγαν: «Πού πας; Ποια Κάρυστος; Δεν θα βγείτε ποτέ, θα διαλυθείτε τον Γενάρη.» Η αλήθεια είναι πως έμοιαζε με αποστολή αυτοκτονίας. Όμως εγώ ένιωθα έτοιμος. Ίσως γιατί από τα 16 μου βρίσκομαι μέσα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Είχα δει πολλά – από παράγοντες που μπήκαν με πολλά λεφτά αλλά έπεσαν σε επιτήδειους και έφυγαν σε μια νύχτα μεχρι και από προέδρους που επειδή είχαν λεφτά θεωρούσαν ότι ήξεραν και ποδόσφαιρο . Ήμουνα έτοιμος για αυτό το Challenge. Πίστευα μέσα μου ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε .
Κάπου εκεί αφού μίλησα και έψαξα πολλούς προπονητες βρήκα τον άνθρωπο που μετουσίωσε αυτό που φανταζόμουν ποδοσφαιρικά να το κάνει πράξη: τον Φώντα Καζακόπουλο.Ποιος θα τον εμπιστευόταν ως τον πρώτο προπονητή του, στην πρώτη θητεία ως νέος τεχνικος διευθυντής ; Κανείς. Εγώ το έκανα. Και με δικαίωσε.
Μιλήσαμε με παίχτες, ψάχναμε μέρα-νύχτα στο τηλέφωνο. Φτιάξαμε μια ομάδα με πολλούς ντόπιους και μερικές μεταγραφές, παιχτών που όχι μόνο δεν είχαν παίξει στην Εύβοια, αλλά τους ζητήσαμε να… πάρουν και το πρωτάθλημα.
Περάσαμε δύσκολες στιγμές: σοβαροί τραυματισμοί, δύο απώλειες από οικογένειες παικτών και μεγάλη αμφισβήτηση. Κι όμως, 13 αγώνες χωρίς να δεχθούμε γκολ στους 15 πρώτους, μόνο 1 ήττα, και κατάκτηση του League Cup, το πρώτο κύπελλο στην ιστορία της ομάδας στην Α’ ΕΠΣ Εύβοιας όλα αυτά μέχρι τον Δεκέμβριο.
Η ομάδα δεν λύγισε ποτέ. Ήταν «οδοστρωτήρας». Προπονητές και παίχτες – μια γροθιά. Εδώ θα ήθελα να σταθώ στον Κ. Αντώνη τον Σταυρόπουλο και τον Κώστα τον Αντωνιαδη . Τους άλλους 2 προπονητές μας που εγώ με τον φωντα τους βρήκαμε να εκεί . Σπάνια να πας σε επαρχιακή ομάδα και να βρεις αυτό που βρήκαμε εμείς . 2 προπονητές αξιόλογους ανθρώπους πάνω από όλα και με γνώσεις . Υποφέρανε μαζί μας , βάλανε και αυτοί μεγάλη πλάτη όπως όλοι μας . Τους αξίζουμε πολλά συγχαρητήρια είναι μάγκες και μας βοηθήσανε στο έπακρο .
Τον Γενάρη ενισχυθήκαμε ξανά με πολλούς παίχτες. Προσθέσαμε τρομερή ποιότητα αλλά Ξανά απ’ την αρχή . Σαν να χτίσαμε νέα ομάδα. Αλλά και πάλι ο Φώντας έκανε το θαύμα του. Φτιάξαμε ομαδάρα. Ήρθαν παίχτες που απογείωσαν το σύστημα μας και η ομάδα έτρεξε αήττητη όλο τον 2ο γύρο. Πήραμε το πρωτάθλημα απέναντι σε ένα δυνατό Ταμυναϊκό ( ομάδα με αρχή μέση τέλος ) και φυσικά τη Χαλκίδα που παρά τα αιώνια προβλήματα της παραμένει πάντα τεράστια .
Στα μπαράζ; Πάλι αήττητοι. 5-1-0 . Με εξαιρετικό ποδόσφαιρο και καθαρό μυαλό.
Νομίζω, κατάφερα από Μεριάς μου να περάσω το δικό μου DNA νικητή σε όλο τον οργανισμό. Έβαλα το λιθαράκι μου σε αυτό τον άθλο. Νίκες σε έδρες που η ομάδα δεν είχε κερδίσει ποτέ. Πρώτη φορά πέρα από τα σύνορα του νησιού – και εκεί νίκες. Πρώτο League Cup, Πρώτο πρωτάθλημα στην Α’ Εύβοιας στα 51 χρόνια της ομάδας, και Πρώτη θέση στα μπαράζ ανόδου της Γ’ Εθνικής.
Όλα αυτά όμως δεν θα γίνονταν χωρίς την οικογένεια Αλεξανδρή.Τιποτα απολύτως .Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Κυριο Βαγγέλη και τον γιο του Παύλο για την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη. Το έργο που μου ζητήθηκε, το ολοκλήρωσα με απόλυτη επιτυχία.
Πίσω από τις “σκηνές” υπήρξαν ανιδιοτελείς εργάτες που μου έλυναν τα χέρια. Η καθημερινότητα είναι η ομάδα, και αυτοί ήταν εκεί:
Κώστας Παυλάκης, Μιχάλης Καλογυρος, Παναγιώτης Τζάλλας και ο Θοδωρής Ρεγκούκος. Ατελείωτες ώρες στο γήπεδο , στο τηλέφωνο, ατελείωτα χιλιόμετρα και ταξίδια , χαρά , πόνο , στεναχώρια, απογοήτευση, αγωνία, θλίψη και χιλιάδες συναισθήματα σε μια τόσο έντονη χρονιά . Ματώσαμε όλοι μας από ολες τις πλευρές . Και αυτό χωρίς ποτέ έναν τσακωμό μεταξύ μας . Εν αντιθέσει μια γροθιά ο ένας για τον άλλον και όλοι μαζί για την ομάδα και στο τέλος ήρθε η δικαίωση των κόπων μας . Το ευχαριστώ σε εσάς είναι λίγο . Κανένας δεν ξέρει τι έχετε κάνει εγώ όμως ξέρω όπως εσείς για εμένα . Ειμαι ευγνώμων γιατί κέρδισα 4 νέους φίλους .
Ευχαριστώ το Δ.Σ. έναν προς έναν, για την τυφλή εμπιστοσύνη. Λίγο πιο πολύ τον Κύριο Στέλιο που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας . Τον δήμαρχο Λευτέρη Ραβιολο και τον Πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Βαγγέλη Σπύρου , που ήταν πάντα στο πλευρό μας.
Φυσικά , τον κόσμο της Καρύστου. Τον καλύτερο της Εύβοιας τα τελευταία χρόνια. Με αγκάλιασε, όπως είχε κάνει 9 χρόνια πριν με τον αδερφό μου. Νιώθουμε οικογενειακώς Καρυστινοί. Μόνο αγάπη και σεβασμό για εσάς.
Τέλος, το μεγαλύτερο ευχαριστώ στους παίκτες μας. Στους ντόπιους – χωρίς εσάς δεν θα ήμασταν εδώ. Στις “μεταγραφές” – πετύχαμε ποσοστό επιτυχίας που σπάνια συναντάς. Όλοι πρόσφεραν. Προσπάθησα να είμαι δίκαιος και καθαρός με όλους.ΣΙΓΟΥΡΑ σε μια ομάδα μέσα δεν γίνεται να τους έχεις όλους χαρούμενους αλλά έκανα το καλύτερο μπορούσα . Δεν σκέφτηκα ποτέ να είμαι αρεστός ή να κάνω δημόσιες σχέσεις .
Έδωσα την ψυχή μου, με ανιδιοτέλεια. Έκανα λάθη. Πολλά. Πολλές φορές υποβάθμισα τις αξίες και την προσωπικότητά μου αλλά το έκανα ΜΟΝΟ για το καλό της ομάδας.
Φέραμε τον κόσμο στο γήπεδο που δεν είχε έρθει ποτέ . Κάναμε ανθρώπους να κλάψουν από χαρά. Αυτό δείχνει την τεράστια επιτυχία .
Τώρα πολλοί θα πείτε με τόσα λεφτά το κατάφερνα και εγώ ρε Γιάννη . Τα λεφτά όσα και αν είναι ούτε την επιτυχία ούτε την ευτυχία φέρνουν . Αν δεν υπάρχει η τεχνογνωσία. Και το ποδόσφαιρο δεν μαθαίνετε σε ένα χρόνο ούτε σε 6 μήνες όπως και τίποτα αντίστοιχο στην ζωή . Βιώματα , εμπειρίες , γνωριμίες , αποτυχίες , το να έχεις «μάτι» και ανθρώπους μέσα στο ποδόσφαιρο που να σε ξέρουν και να σε εκτιμούν , όπως και πολλά άλλα . Το μεγαλύτερο ποσοστό ομάδων που έκανε κάτι αντίστοιχο της ΚΑΡΥΣΤΟΥ απέτυχε συντριπτικά . Τα παραδείγματα άπειρα . Εδώ ομάδες σε επαγγελματικό επίπεδο χαλάνε εκατομμύρια και δισεκατομμύρια και αποτυγχάνουν κάθε χρόνο . ΕΜΕΙΣ ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΚΑΙ ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Και επειδή πολλοί θα αναρωτηθείτε “γιατί τώρα;
Το ποδόσφαιρο, όμως, είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Είναι συνεχής εξέλιξη. Και κάθε διαδρομή – όσο επιτυχημένη κι αν είναι – έχει τον φυσικό της κύκλο. Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή να κλείσει αυτό το κεφάλαιο, με απόλυτο σεβασμό προς όλους και με μοναδικό γνώμονα το καλό της ομάδας και την αγάπη μου για αυτή.
Εύχομαι, από καρδιάς, η πορεία που χτίσαμε μαζί να αποτελέσει τη βάση για ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες στο μέλλον. Και είμαι σίγουρος ότι ο Α.Ο. Καρύστου μπορεί και θα συνεχίσει ακόμη πιο ψηλά.
Σας ευχαριστώ όλους
Δεν λέμε αντίο,
Λέμε εις το επανιδείν.
Με εκτίμηση και συγκίνηση,
Ιωάννης Σίμωσης
