ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Αναλυτικά η συνέντευξη του Νίκου Κολιοφούκα στο “ethnikosfc”:
– Πρώτη σεζόν στην ομάδα, μίλησέ μας πως έγινε η μετακίνησή σου από τον Κιλκισιακό στον Εθνικό.
Ν.Κ.: Μίλησα με τον κ. Γιαννόπουλο. Μου ανέφερε πως η ομάδα πάει για να ανέβει. Όταν αφορά μια πρόταση που προέρχεται από μια τόσο ιστορική ομάδα όπως ο Εθνικός δεν το σκέφτεσαι καθόλου. Απλά απαντάς θετικά.
– Από τον Κιλκισιακό, λοιπόν, στον Εθνικό. Πως ήταν το καλωσόρισμα των ανθρώπων της ομάδας και ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από το κλαμπ;
Ν.Κ.: Οι άνθρωποι είναι πολύ τυπικοί σε όλα. Είναι πολύ σημαντικό να πληρώνεσαι στην ώρα σου. Ειδικά σε πόλη όπως η Αθήνα, σε σχέση με τις άλλες πόλεις. Σε άλλες ομάδες τα πράγματα δεν είναι έτσι καθώς ίσως να υπάρχουν καθυστερήσεις.
– Ο στόχος της ομάδας αυτή την ώρα;
Ν.Κ.: Ο στόχος της ομάδας είναι πλέον ένας και πολύ συγκεκριμένος. Να πάρουμε μέχρι το τέλος έναν βαθμό περισσότερο σε σχέση με τους διώκτες μας. Εχουμε μπροστά μας 9 τελικούς. Θέλουμε 1 βαθμό παραπάνω από όλους τους άλλους.
– Που γεννήθηκες Νίκο; Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με την μπάλα;
Ν.Κ.: Γεννήθηκα στα Γιάννενα. Την μπάλα την άρχισα στα 8. Πάντα ήμουν τερματοφύλακας. Θα ακούσεις πολλές ιστορίες από τερματοφύλακες που έλεγαν πως έπαιζαν μέσα, και κάπως ήρθε και κάθισαν κάτω από τα γκολπόστ. Εγώ ήθελα να είμαι τερματοφύλακας
– Εάν όμως δεν ήσουν τερματοφύλακας, τι θέση θα ήθελες να παίζεις (Προσοχή, Νίκο, στην έχουμε «στημένη»).
Ν.Κ.: Θα ήθελα να είμαι επιθετικός. 10αρι!!!
– Βρέθηκε ένα Video που σκοράρεις με το τακουνάκι, αγωνιζόμενος στην Κ20 των Ιωαννίνων. Πως και συνέβη αυτό;
Ν.Κ.: Παίζαμε με την Ξάνθη και χάναμε 2-1. Είχα κάνει τρομερό παιχνίδι. Καμιά φορά το αισθάνεσαι πως σε βοηθάει η τύχη. Δέχθηκα σουτ από το μισό μέτρο κι η μπάλα κόλλησε πάνω μου λίγο πριν τη φάση που σκόραρα. Στο τέλος κερδίσαμε κόρνερ. Ρώτησα τον προπονητή εάν ήθελε να ανέβω και μου είπε όχι. Στα καπάκια πήραμε και δεύτερο. Εκεί πήρα πρωτοβουλία μόνος μου, καθώς το ένιωθα πως θα το βάλω! Το είπα να φανταστείς δυνατό «Θα το καρφώσω». Πέρασε λοιπόν η μπάλα από το δοκάρι κι απλά σκεφτόμουν πως θα την πετύχω… Ε, την πέτυχα και μπήκε γκολ! Τρελάθηκα! Το πιο παράλογο όμως ποιο ήταν; Αυτό συνέβη Πρωταπριλιά και δεν με πίστευε κανένας μετά!
– Εχεις κάνει κάποιες σπουδές, Νίκο;
Ν.Κ.: Έχω τελειώσει ένα Ι.Ε.Κ. «Προπονητής αθλημάτων». Βέβαια, η πιστοποίηση δεν έχει βγει ακόμη!
– Είσαι ακόμη στα 22. Έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου. Ποιοι είναι οι στόχοι σου;
Ν.Κ.: Κοίτα. Πάντα στόχος είναι να αγωνιστώ σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κατηγορία. Το ιδανικό θα ήταν να παίξω ξανά Europa League. Είχα πάει στην αποστολή με τον Π.Α.Σ. στο Europa όταν παίξαμε με την Alkmaar F.C. και την Odd F.K.
– Εχεις κάποιο μότο στη ζωή σου;
Ν.Κ.: Ναι, η αλήθεια είναι πως έχω! “Born to lose, live to win”. Άκου, όλοι γεννιούνται με κάποια χαρακτηριστικά. Αν δεν μοχθήσεις στη ζωή δεν πρόκειται να κερδίσεις αυτό που θες! Επίσης, δεν πρέπει να σταματάς ποτέ. Ακόμη και στα 40 πρέπει να παλεύεις για το καλύτερο και να μην τα παρατάς. Να μοχθείς συνέχεια για αυτό που θες να πετύχεις.
– Μιας και συζητάμε για μόχθο. Πόσο εύκολο είναι για έναν τερματοφύλακα να περιμένει να έρθει η ώρα του;
Ν.Κ.: Πραγματικά δεν είναι καθόλου εύκολο. Ειδικά εάν στην ομάδα υπάρχουν πολλοί ικανοί τερματοφύλακες, εκεί κι αν γίνεται «πόλεμος» για τη θέση. Πόλεμο θα τον βάλω σε εισαγωγικά, καθώς με τα παιδιά έχουμε άριστη σχέση μεταξύ μας. Δυστυχώς, όμως, τερματοφύλακας είναι ένας. Είναι δύσκολο για αυτόν που δεν παίζει και θέλει υπομονή! Στα Γιάννενα ο προπονητής μου ο κ. Τσελιόπουλου έλεγε πως πρέπει να έχει γερό στομάχι για αυτή τη θέση.
– Τι θα ήθελες να βελτιώσεις πάνω σου;
Ν.Κ.: Όλοι λένε πως είμαι λεπτός. Προσπαθώ μέσω γυμναστηρίου να πάρω μυϊκό βάρος, αλλά είμαι «καρφωμένος» στα 74 κιλά!
– Τι χρειάζεται ένας τερματοφύλακας για να είναι πετυχημένος;
Ν.Κ.: Πρέπει να κάνει τα απλά. Πρέπει να εμπνέει σιγουριά στην άμυνα. Από εκεί και πέρα όταν κάνει και το παραπάνω, όχι μόνο κερδίζει την εμπιστοσύνη, αλλά νιώθει και πιο άνετα, ώστε να κάνει το κάτι παραπάνω.
– Θυμάσαι κάποιο μεγάλο λάθος που έχεις κάνει;
Ν.Κ.: Μια φορά πήγα να διώξω ένα φάουλ και την κάρφωσα με τις γροθιές μέσα στο τέρμα! Είχα προβληματιστεί πολύ εκείνη την ημέρα. Θυμάμαι τον προπονητή να με ρωτάει πως αν σε 100 ίδιες εκτελέσεις έτρωγα το ίδιο γκολ και του έλεγα πως όχι! Το λάθος επηρεάζει πολύ όταν «κρεμάς» την ομάδα.
– Νίκο, πάμε σε κάτι άσχημο. Τον Μάιο του 2017 σε ένα φιλικό ματς γύρισε η γλώσσα σου. Μίλησε μας για εκείνη την άτυχη σκηνή.
Ν.Κ.: Ευτυχώς εκεί πέρα ήταν ο γιατρός του Τηλυκράτη. Βέβαια, ο ίδιος ήταν και πρόεδρος της ομάδας. Πάντα πρέπει να υπάρχει γιατρός εξειδικευμένος στο γήπεδο. Δεν γίνεται να ξεκινάει αθλητική διοργάνωση χωρίς αυτόν. Δεν γίνεται το κακό κάθε μέρα, αλλά όταν θα συμβεί πρέπει να είναι εκεί. Λοιπόν, όταν προσπαθούσαν να με επαναφέρουν με ρώτησαν διάφορα. Π.Χ. εάν ήμουν παντρεμένος και δεν ήξερα τι να απαντήσω! Με ρωτάγανε την ημερομηνία και είπα μείνει λίγο πίσω! Ευτυχώς τέλος καλό όλα καλά!
– Είσαι χρόνια στο γήπεδο. Σας έχει μιλήσει κάποιος, ποτέ, πώς να δώσεις τις πρώτες βοήθειες; Χρειάζεται ο ποδοσφαιριστής να γνωρίζει από πρώτες βοήθειες;
Ν.Κ.: Σίγουρα χρειάζεται, αλλά… Καμιά φορά μπορείς να το κάνεις χειρότερο. Εκεί θέλει επέμβαση του ειδικού. Σίγουρα θα πρέπει να ξέρουμε τα βασικά, ωστόσο επιβάλλεται η παρουσία γιατρού στο γήπεδο.
– Τώρα θυμάσαι εάν είσαι «παντρεμένος»; Σχέση έχεις;
Ν.Κ.: Εχω!
-Πως την πλησίασες την κοπέλα; Παραδοσιακά ή μέσω των νέων τεχνολογιών, όπως γίνεται συνήθως.
Ν.Κ. Εννοείται παραδοσιακά. Πήγα και της μίλησα. Είχα πάει στα Γιάννενα από το Κιλκίς λόγω γενεθλίων. Βγήκα, την είδα και πήγα και της μίλησα. Δεν μου αρέσει να «παίζω» με το κινητό.
– Πάμε λίγο στην μπαλίτσα. Όλο και περισσότερες ομάδες παίζουν 3-5-2. Αισθάνεται σίγουρος ο «πορτιέρο» μπροστά από τρία στόπερ;
Ν.Κ.: Στην Κ20 των Ιωαννίνων με τον Γιάννη τον Τάτση παίξαμε πολύ αυτό το σύστημα. Είναι αρκετά επιθετικό, ανάλογα βέβαια με τους παίκτες που το εφαρμόζουν. Συνδυάζει την επίθεση με το ανέβασμα των ακραίων, αλλά και την ασφάλεια με τα 3 κορμιά στην άμυνα. Είχαμε πάρει μεγάλες νίκες με αυτό.
– Ποιος κίπερ είναι το ίνδαλμά σου;
Ν.Κ.: Από τους Ελληνες, αυτή την στιγμή πάω πολύ τον Πασχαλάκη, με τον οποίον είχαμε συνεργαστεί στα Γιάννενα! Το παιδί είναι εξαιρετικό. Κουβαλάει μεγάλη «τρέλα» μέσα του. Από ξένους μου αρέσει ο David De Gea, ενώ παλαιότερα ο Edwin van der Sar. Και να φανταστείς δεν είμαι καν United.
– Παρακολουθείς ξένα πρωταθλήματα;
Ν.Κ.: Δεν παρακολουθώ αρκετά. Ελληνικό πρωτάθλημα μου αρέσει να βλέπω! Αντε, μου αρέσει κι η Napoli SSC.
– Πάμε προς την ομάδα μας. Θέλω να μας φτιάξεις το κάδρο κάποιον ανθρώπων. Ξεκινάμε με τον Βουτσινά.
Ν.Κ.: Ο Βουτσινάς είναι ο αρχηγός της ομάδας. Τον σέβονται όλοι. Είναι ο Εθνικός, προσωπικά στο πρόσωπό του βλέπω τον Εθνικό. Όλα όσα έχει περάσει ο Εθνικός τα τελευταία χρόνια μου βγαίνουν μέσα από το πρόσωπο του. Έχω απεριόριστο σεβασμό προς το πρόσωπό του. Με έχει βοηθήσει η συνύπαρξη μαζί του και με τον Χαλκίδη.
– Χαλκίδης, λοιπόν.
Ν.Κ.: Ο Χαλκίδης είναι κολλητός. Είμαστε φιλαράκια. Το παιδί θα μπορούσε να παίζει άνετα και 10άρι. Είναι ο καλύτερος που έχω δει με την μπάλα στα πόδια! Είναι σα να βλέπω το Romano στο τέρμα να περνάει κάθετες.
– Τσιάνος;
Ν.Κ.: Πολύ καλός προπονητής και φαίνεται η μεγάλη του εμπειρία στον τρόπο που μας βοηθάει.
– Ο κόουτς της ομάδας;
Ν.Κ.: Ο κόουτς είναι αυτός που έχει την ομάδα εκεί που την έχει. Όταν είναι να τσιτώσει κάποιον τον τσιτώνει σωστά. Κρατάει πολύ καλά τις ισορροπίες.
– Στο πρωτάθλημα, ποια ομάδα ήταν η καλύτερη που αντιμετωπίσαμε μέχρι τώρα;
Ν.Κ.: Ο Γιούχτας μου άρεσε, παρόλο που τους κερδίσαμε εύκολα. Μου άρεσε κι ο Ιωνικός. Είναι πολύ δυνατός ο όμιλος.
– Ο τρόπος που αγωνίζονται οι αντίπαλοι κόντρα στον Εθνικό;
Ν.Κ.: Κοίτα, όταν είσαι ο επίδοξος πρωταθλητής, σε αντιμετωπίζουν έτσι. Κλείνονται προς τα πίσω. Δεν είναι τρελοί να σε παίξουν στα ίσα. Είμαστε καλύτεροι τόσο ως ομάδα, όσο και ως μονάδες.
– Νίκο, πήρες δυο σερί παιχνίδια βασικός και μάλιστα κράτησες το 0. Πως αισθάνεσαι;
Ν.Κ.: Το 0 παθητικό με νοιάζει. Δεν με νοιάζει πόσο θα παίξω. Θέλω να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου να βγει η ομάδα. Και ένα λεπτό να έπαιζα και να έσωζα ένα πέναλτι για παράδειγμα θα μου αρκούσε. Όλοι θέλουν να παίξουν σε αυτή την ηλικία.
– Ψάξαμε και βρήκαμε τον κολλητό του,τον Ντίνο τον Μαυροπάνο. Μίλησε μας εσύ αρχικά για τη σχέση σας, και μετά θα σου πούμε τι μας είπε.
Ν.Κ.: Με το που ήρθε στα Γιάννενα κάναμε παρέα. Αυτός, εγώ ο Νικολιάς, ο Παππάς κι ο Αλέξανδρος Μασούρας. Το παιδί το χαίρομαι. Μιλάγαμε προχθές σε μια ομαδική συνομιλία και λέγαμε για τους αντιπάλους μας. Λέει λοιπόν ο Ντίνος εμείς παίζουμε με την Manchester City. Ο Νικολιάς με τα Γιάννενα έπαιζε με τον Αρη και στο τέλος ρώτησαν εμένα για να απαντήσω πως αντιμετωπίζουμε τον Ατρόμητο Πειραιώς στα Καμίνια. Σε μια πρόταση χωρέσαμε την City, τον Αρη και τον Ατρόμητο Πειραιώς. Το Etihad, το Βικελίδης και το Δημοτικό του Ρέντη!!!
-Πως τα κατάφερε ο Ντίνος και μέσα σε μισό γύρο έκανε ένα τόσο τεράστιο βήμα;
Ν.Κ.: Ο Ντίνος έχει την τέλεια σωματοδομή. Σε 15 ματς είχε βάλει 3 γκολ. Δεν μπορούσαν να τον μαρκάρουν. Έβγαζε πάθος στο παιχνίδι του, έκοβε σωστά. Οι εναέριες μονομαχίες. Ηταν πολύ καλός στόπερ για τα ελληνικά δεδομένα. Δεν γινόταν να μείνει άλλο εδώ. Από την πρώτη μέρα που ήρθε του είχα πει πως τον έβλεπα σε πολύ μεγάλη ομάδα.
– Λοιπόν, ο Ντίνος αρχικά μας μαρτύρησε το παρατσούκλι σου. Γιατί σε φώναζαν Νικοπολίδη;
Ν.Κ.: Ετσι με φώναζε αυτός. Ελεγε πως του τον θύμιζα με τον τρόπο που έπιανα την μπάλα.
– Μας μαρτύρησε, επίσης, κάτι που σε νευρίαζε αφάνταστα… δεν μπορούσες λέει να του αποκρούσεις ποτέ πέναλτι!
Ν.Κ.: (Πολλά χαμόγελα από τον Νίκο) Πήγαινε πάνω στην μπάλα σαν «Μπανταλό» (ανοίξτε λεξικό!!!). Είχε ένα περίεργο στιλ που δεν με άφηνε ούτε γωνία να μαντέψω. Σαν του Pogba. Πήγαινε σιγά σιγά και τελευταία στιγμή “έδινε”! Περίμενε και πάντα έριχνε από την άλλη. Βέβαια, εγώ είχα επικεντρωθεί να αποκρούσω τα πέναλτι του Νικολιά! Για αυτό δεν τα έπιανα του Ντίνου.
– Πάμε να κλείσουμε με τον κόσμο της ομάδας και την στήριξή που σας παρέχει και τέλος, να στείλεις το μήνυμά σου προς όλους αυτούς.
Ν.Κ.: Ο κόσμος θα ήθελα να συνεχίσει να στηρίζει την ομάδα. Το ξέρω πως έχει περάσει δύσκολα. Ειδικά το περσινό που ήταν πολύ οξύμωρο. Να πάρει δηλαδή το πρωτάθλημα και να μην ανέβει κατηγορία. Αυτό που θέλω εγώ να πω είναι πως όσο δύσκολα και να είναι τα πράγματα, ποτέ να μην τα παρατάνε, και εύχομαι φέτος, να είναι η χρονιά που θα ανέβουμε. Το είπα και νωρίτερα,9 τελικοί …. 1 βαθμός παραπάνω από τους υπόλοιπους.
